Category: Homeland- Πατρίδα

Ένας ολόκληρος λαός θρηνεί,
Κλαίει πάνω στα χαλάσματα,
Χαλάσματα από αδικία και απανθρωπιά φτιαγμένα...
Χώματα μέσα σε πληγωμένες χούφτες,
Ποτισμένα με ανδρειωμένα δάκρυα,
Χώματα μέσα σε θυμωμένες χούφτες,είναι τώρα τα ενθύμια μιας χαμένης πατρίδας...
Ένας λαός,λοιπόν κλαίει, κοντά έναν αιώνα τώρα...
Είναι οι ακόλουθοί σου Χριστέ μου, αυτοί που μακάριους τους βάφτιζες γιατί πονούν  στο Όνομά Σου!!!
Μίλια μακριά και μυρίζει Αρμενία,
Μίλια μακριά και μυρίζει το θυμιατό της Εκκλησιάς...

Παραδίπλα κάποιος λαός συμπονεί, σιγανά, θυμάται και πονεί το ίδιο κοντά έναν αιώνα τώρα...
Συμπονεί και θυμώνει γι αυτά τα χαλάσματα από αδικία και απανθρωπιά καμωμένα !
Είναι ο λαός μου, ο δικός μου λαός, ο ήρωας, ο αγωνιστής, αυτός που ξέρω, αυτός που έζησα , αυτός που αγαπώ...
Είναι κι αυτοί ακόλουθοί σου,Χριστέ μου!
Μας το Είπες... Μακάριοι όσοι πονέσουν στο Όνομά Σου!!!
Μίλια μακριά και μυρίζει Ελλάδα,
Μίλια μακριά και μυρίζει το θυμιατό της Εκκλησιάς...

Οι λαοί σου θρηνούν, Χριστέ Μου, πάνω σε χαλάσματα από αδικία και απανθρωπιά φτιαγμένα...
Μας το Είπες όμως και ο λόγος Σου είναι η Δύναμή μας!
Τα δάκρυα θα γίνουν Ευλογία!!!


A people is mourning, 
Crying over the ruins, 
Ruins made of injustice and inhumanity Soils into hurt handfuls, 
Soils with strong tears, 
Soils that are into angry handfuls,  these are the souvenirs of a lost homeland …
A people cries, for hundreds of years, it is your follower, my Christ, those who,  are in pain in your Name!!! 
Miles far away and “smells”Armenia, 
Miles far away and “smells “the scent of the Church … 
At the same time, another people sympathizes, slowly, remembers and hurts in a same way for hundreds of years … 
It sympathizes and remembers the content of the ruins of injustice and the inhumanity ! 
My people, my own people, the hero, the fighter, that I knew, that I lived, that I have loved … 
They are your followers, my Christ! 
You Told Us … 
Blessed are those who are in pain in Your Name!!! 
Miles far away and “smells” Greece, 
Miles far away and “smells” the scent of the Church … 
Your people is mourning, My Christ, over the ruins of injustice and inhumanity … 
However, You told us and Your word is our Power! 
Tears will become a blessing!

Ανήκω σ'ένα λαό που γεννήθηκε
για να ξεκινήσει η Ιστορία.
Εκείνα τα γεννοφάσκια του μοσχομύριζαν άρωμα Ελευθερίας.
Και ως Διαγόρας πυγμάχησε
στα στάδια της Δημοκρατίας...

Ανήκω σ'ένα λαό που συμπορεύτηκε
με την Ιστορία.
Κατέθεσε δόρυ, ασπίδα και ψυχή
και ως Λεωνίδας έπεσε στις Θερμοπύλες της αξιοπρέπειας και
της ανδρείας...

Ανήκω σ'ένα λαό που είναι η ίδια
η Ιστορία.
Προδόθηκε, σταυρώθηκε και αναστήθηκε σε αιώνες τέσσερις και 
άλλους τόσους,
μα ως πολύπαθος Οδυσσέας δίδαξε την κάθαρση μέσα από την αρχαία του Τραγωδία...

Ανήκω σ'ένα λαό που πια νανουρίζεται
στις αγκάλες της Ιστορίας.
Και θα χρειαστεί να αναγεννηθεί στα ίδια τα γεννοφάσκια, εκείνα με το άρωμα της Ελευθερίας.
Θα χρειαστεί πάλι να νικήσει Εφιάλτες και Πέρσες για να ξεφύγει από τη φαιδρή του ονειροπαγιδα!

Ανήκω σ'ένα λαό που πάντα θα αγαπώ,
γιατί με δίδαξε πολλά να μπορώ...
Ανήκω σε ό,τι είναι Ελληνικό!

I belong to a people that was born for
starting the History.
Those baby sheets gave him the scent of Liberty.
like Diagoras who fought
in the stages of democracy …
I belong to a people that have come together
with the History.
He laid down a spear, a shield and a soul and
like Leonidas fell to the Thermopylae of dignity and
of courage …
I belong to a people that is
The History.
It was betrayed, crucified, and resurrected for four and a half centuries
so many more,
however like Ulysses it taught cleansing through the ancient Tragedy …
I belong to a people that is sleeping
in the arms of History.
And it will need to be regenerated in those baby sheets itself, the ones with the scent of Liberty.
It will need to defeat Nightmares and Persians again to escape its dream trap!
I belong to a people that I will always love,
because it taught me a lot to do …
I belong to whatever is Greek!

Ποια μάνα προδίδεις;
Εκείνη που σε γέννησε  γονυπετής στα χωράφια,
την ώρα που μάζευε με φροντίδα κατάλευκα βαμβάκια,
και σου πλεκε βρεφικές φασκιές ,τις νύχτες να μην κρυώνεις...

Ποια μάνα προδίδεις;
Εκείνη που σε εξιστόριζε τη μυθική ανδρεία
 για ήρωες προγόνους σου που κατέκτησαν υστεροφημία,
για να μη φοβηθείς ποτέ και δυνατή ψυχή να γένεις

Πες μου, ποια μάνα προδίδεις;
Εκείνη που πολέμησε όσο άλλη καμία, και ασπίδα έγινε
και βάσταξε για να ζήσεις με ελευθερία.
Κι άκου, τα έκρυψε τα σημάδια της για να μη σκεφτείς ποτέ με κακία

Αλήθεια πες, ποια μάνα ζητάς να προδώσεις;
Αλήθεια πες, ποια πατρίδα ζητάς να προδώσεις;
Αλήθεια, θυμίσου και πες...

Which mother are you betraying?
The one who gave birth to you kneeling in the fields,
while carefully collecting off-white cotton,
and baby wipes were knitted for you, don't get cold at night …
Which mother are you betraying?
The one who told you the mythical bravery
for heroes of your ancestors who gained fame,
so that you will never be afraid and strong soul to be born
Tell me, which mother are you betraying?
The one who fought like no other, and became a shield
and stand to live in freedom.
And listen, she hid her marks so that you would never think badly
Really, which mother are you asking to betray?
Really say, which homeland are you asking to betray?
Really, remind and say …