Πονάει αυτή η Μέρα Πάντα πονάει. Κάτι θλιβερό στον αέρα. Ακόμα κι ο ήλιος πικρογελάει...
Μας την Έκανε δώρο τούτη τη Μέρα,για να θυμόμαστε τις Σταυρώσεις που σωπάσαμε σαν Πόντιοι Πιλάτοι, τις προδοσίες που συναινέσαμε με Ισκαριώτικα φιλιά.
Μας την Έκανε δώρο τούτη τη Μέρα,για να θυμόμαστε ότι δύο ήταν πάντα οι κατευθύνσεις, δύο οι λέξεις, δύο τα είναι, δύο οι Δυνάμεις... αλλά μία η επιλογή.
Μας την Έκανε δώρο τούτη τη Μέρα,για να θυμόμαστε ότι η επιλογή μας Ανήκει... Μέσα από τους Αγκαθωτούς Στεφάνους, τα Ματωμένα Καρφιά, τα Μητρικά Δάκρυα... Εμείς, λαμβάνουμε το Δώρο Του.
Όλα ξεκινούν από αυτή τη Μέρα, που πλανάται η συνενοχή... Γι αυτό πονάει. Σήμερα, ακόμα κι ο ήλιος πικρογελάει.
This Day hurts It always hurts. There is something sad in the air. Even the sun is bitter … He made us a gift this Day is His gift for us, to remember the Crucifixions that we watched like Pontian Pilates, the betrayals that we consented to with Iscariot kisses. He made us a gift this Day is His gift for us, to remember that there are two directions, the there are two words, there are two Powers … but one choice. He made us a gift this Day is His gift for us, to remember that the choice is us … Through the Thorns, Bloody Nails, the Mother's Tears … We receive His Gift. Everything starts from this Day, that the complicity is in the air… That's why it hurts. Today, even the sun is bitter.
Εκπληρώνοντας ένα μεγάλο όνειρο...Ταξίδια μακρινά με τα υπερωκεάνια του νου...Ταξίδια με επιστροφή αλλιώτικη...Δηλώνω παρούσα!
Fulfilling a big dream...Making journeys by my mind's ocean liner...and a different return journey...I affirm that I exist...
View all posts by Yanna Stamouli