Λίγο από το δικό σου… A little Of Yours…

Τι κι αν πέταξε σε τόσους ουρανούς 
το δικό σου αναζήτησε,
τι κι αν κολύμπησε σε τόσες θάλασσες
τη δική σου λαχτάρησε,
τι κι αν αγνάντεψε τόσους ορίζοντες
το δικό σου νοστάλγησε...

Έψαχνε λίγο απ'το δικό σου
γιατί σε όλα αυτά χάθηκε και μπερδεύτηκε.
Θυμόταν, ότι εσύ ποτέ δε φοβήθηκες,
ποτέ δεν παραιτήθηκες.

Ήθελε να πετάξει στους ίδιους ουρανούς
με τα δικά σου φτερά,
ήθελε να διασχίσει τις ίδιες θάλασσες
με τα δικά σου κουπιά,
γιατί αυτό ήσουν εσύ στα μάτια της.
Ουρανού και θάλασσας κατακτητής!

Ζήτησε λίγο απ' το δικό σου,
εκείνο που στα μάτια της σε σκιαγράφησε
αγέρωχο...

Μα εσύ, εσύ πλανεμένος απ' τα  πανάκριβα ταξίδια σου,
δεν το κατάλαβες ποτέ...


Whatever she was hovering in so many skies
she was searching for yours,
no matter in how many seas she used to swim
she was looking for yours,
no matter how many horizons she overlooked
she was nostalgic yours …
she was looking for a little of yours
because in all this she was lost and confused.
She remembered that you were never scared,
you never gave up.
She wanted to fly to the same skies as you did
with your own wings,
she wanted to cross the same seas as you did
with your own paddles,
because that was what you look like in her eyes.
You were sky's and sea's conqueror!
She was asking for a little of yours,
the one that sketched you in her eyes
haughty …
But you, you are stunned by your expensive journeys,
you will never realize it …