Θυμάσαι εκείνες τις γειτονιές;Do you remember those neighborhoods?

Θυμάσαι εκείνες τις γειτονιές
πού μοσχομύριζε το αεράκι;
Εκείνα τα αρώματα του γιασεμιού και της βουκαμβίλιας
που σε συνόδευαν στου παιχνιδιού σου τη ξενοιασιά.

Θυμάσαι εκείνες τις γειτονιές
πού μοσχομύριζαν ελευθερία;
Εκείνα τα παιδικά ουρλιαχτά της νίκης και της ήττας
που ξεσήκωναν φτερουγίσματα από
αμέτρητα πουλιά κι εσύ τα χάζευες να πετούν μακριά.

Θυμάσαι εκείνες τις γειτονιές
που μοσχομύριζαν ευτυχία;
Ναι, ευτυχία, διάχυτη έβγαινε μέσα από τις πόρτες 
των χαμηλών σπιτιών, μέσα από τα αρώματα 
του απογευματινού ελληνικού καφέ.

Τις θυμάσαι, μωρέ, εκείνες τις γειτονιές
που μοσχομύριζαν πατρίδα;
Εκείνες τις  γειτονιές που σε γέννησαν.
Εκείνες που σε έπλασαν.
Εκείνες που σε δίδαξαν.

Μην τις ξεχάσεις αυτές τις γειτονιές
Οπου κι αν ταξιδέψεις, όπου κι αν δοκιμαστείς
Μην τις ξεχάσεις αυτές τις γειτονιές
γιατί θα χαθείς και θα ξεχαστείς!

Do you remember those neighborhoods
where did the breeze smell?
Those perfumes of jasmine and bougainvillea
that accompanied you in your game carefree?
Do you remember those neighborhoods
where did they smell of freedom?
Those childish screams of victory and defeat
which provoked fluttering from
countless birds and you were looking at them until they fly away?
Do you remember those neighborhoods
that smelled of happiness?
Yes, happiness, diffused, was coming out through the doors
of low houses, through perfumes
of afternoon Greek coffee.
Do you remember  those neighborhoods
that smelled of homeland?
Those neighborhoods that gave birth to you.
Those that created you.
Those that  taught you.
Don't forget those neighborhoods
Wherever you travel, wherever you be tested
Don't forget those neighborhoods
because you will be lost and forgotten!